Canım yanıyor Ya Erhamerrahimin!
Adını koyamadığım
Bugün gitmek istedim buralardan
Sana yakın olmak için uzakları yakın yapabilmek için
Çıktım viran şehrimden; daha fazla gidemedim nedense
Bir yağmur başladı sessizce ER-RAHİM diye fısıldadı paramparça olan yüreğime
İrkildim Ya Rabbel Alemin rahmetine kavuştur beni
Sonra yürüdüm içimde bir ses anlayamadığım
Bir güvercin gördüm sırılsıklam; EL-CELİL dedi içimdeki sese
Ne büyük ne yücesin; yüceliğinle derman ol derdime
Islandım yorgunum bir de acı var içimde nereye baksam seni gördüm Allah'ım!
Bir çocuk tebessümünde bir yaprağın vedasında mevsime
MALİKÜ’L-MÜLK tecellisini gördüm kara bulutların içinden doğan güneşte
Sen her şeyin tek sahibi Allah'ım
İçimde bir uçurumken hayat üstelik çıkmazdayken dar sokaklarım
EL-MÜHEYMİN sesi kulağımda
Sen aciz kullarını unutmayan hep gözeten Allah'ım yardım et bu kuluna
Savruluyorum nereye gitsem bilmiyorum bir dağa bakıyorum bir mahlukata
Hepsi rükuda hepsi kıyamda
Çiçekler otlar toprak secdede
En küçük mahlukat zikirde insanlık ise gaflette!
YA HALIK diyor tabiat; adem ise hüsranda azapta!
Ey incelik lütuf sahibi EL-LATİF!
Ey kusurlardan münezzeh KUDDÜS!
EY adalet sahibi EL-ADL!
EY büyüklük sahibi EL-AZİM!
EY merhamet sahibi ER-RAHMAN!
Nereye baksam nereye dönsem sen tecelli ettin
Bir tek insanlıkta görmedim huşu ile yakarış
Her şey sende yaşarken; insanlık nefsinde ölmüş!
Her yer sende iken insanlık her yerde viran olmuş!
Bu viran şehirde divane dünyada yalnız bırakma bizi
UTANIYORUZ RAHMETİ GENİŞ Allah'IM!
Bizi bize bırakma Allah'ım!
BİZİ BİZE BIRAKMA!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder