Okudukça Anlam Kazanan Dua

Okudukça anlam kazanan bir dua

Allah’im, herkes Sen’i ariyor.Bir tasin üzerinde hizla giden karinca Sana kosuyor.Sahrada geyige saldiran arslanin nefesinde,geyigin kalp atislarinda

Sen’in adin okunuyor.Sahranin nabzinda atan da Sen’sin.Bir sabah vaktinin diriltici havasinda kiyama duran insanin ruh coskusunda

Sen’in askin tasar.Gecenin koynunda adin sakli durur. Bulutlarin akisinda,yildizlarin parlayisinda,ayin güzelliginde Sen’i göremeyene yaziklar olsun.

Kullarin Sen’in rizanin ve sevginin avcilari.Meyhanede sarabi köpürten de,acilarinin kuyusunda inleyen de Sen’i ariyor; ama neyi aradigindan habersiz.

“Ney, bilmiyor ariyor ney!” Ölümü bekleyen bir hastanin umudu Sen’sin.Aslinda o hasta ölümü degil de Sen’i bekliyor Ey Allah’im.

Dünya gurbetinde ayrilik acilarini demleyenlerin,mihnetlere,zahmetlere katlananlarin, vatanlarina,yani Sana kavustuklarindaki sevinçlerini görmek isterdim.

Hepimiz vatan cüdâyiz Rabbim.Dünya vatanlari, yurtlari bizi oyaliyor,mutlu etmiyor.Kavgalarimiz, savaslarimiz, mutsuzlugumuzun çocugu.

Selam yurdu,eman yurdu Sen’sin; Sen’de sükûn bulur bütün canlar,Sen’de mutluluga kavusur.Kavga,kabukta kalan insanin hastaligi.

Öze varan,cana inenin selâmi,barisi okunur âlemin semalarinda.Kavga, testiler arasinda,testileri kiranlar, içlerindeki suyu bosalttiklari zaman,

sularin büyük bir mutlulukla birlestikleri,selâm yurduna kostuklari görülür.Testiler de,testilerin içindeki sular da Sana kosuyor Allah’im.

Hangi nehir deryaya akmaz ki? Kimisi kan-revan, kimi de gözyaslarina tutunarak.Kimi isyanda,kimi secdede; fakat Sen’in yurdunun disinda degil hiçbiri.

Sen’den kaçan da Sana geliyor,Sana kosan da.Ormanda agacin tomurcuklari Sana uzanir.Daha yükseklerde,yaylalarda agaçlar edeplerinden çiçege

dönüserek renk renk Sana kosarlar.Yaylada hâlâ agaç kalmak, kalas olmak ne kabalik, ne kabalik! Küçülmek,kokulara bürünmek,renklerin sonsuz

besteleriyle Sen’i terennüm etmek,varligin var olma sükrü. Ya daha yükseklerdeki taslara ne demeli? Daglarin zirvelerinde ne agaca ne çiçege rastlanir;

çünkü can tasiyanlar zirveye çikamaz.Zirvede,canlarini Canan ugruna fedâ edenler tutunabilirler.Allah’im,ben tasa hep tas gözüyle bakmakla ne büyük

hata yapmisim!..Meger tas,Sen’in ugrunda dövülmüs,basi gözü yarilmis,canini vermis,candan geçmis de bulutlara arkadas, günese sirdas olmus.

Sen bosuna dememissin:“Daglardan asagiya dogru taslarin,Allah korkusundan yuvarlandiklari ni görürsün” diye.Tas,askindan cosmus Sana kosuyor;

kalbim hâla kan pompalama derdinde,hayat kavgasinda.

Kuyudan Yusuf,Sen’in ipine tutunarak çikti ve Misir’a sultan oldu.Ibrahim, atesin nabzini tuttugunda güllere gark oldu.Musa,Tur Dagi’nin yalnizliginda

Sen’inle doldu.Nuh’un gemisi Sana yürüdügü için hayata çikti.Havva,Adem’in pismanlik gülüydü.Ismail’in teslimiyetinde sonsuzluga açilan kapinin sifresi

vardi.Isa,Meryem’in safliginin, pakliginin âlemleri sarsan bülbülüydü.

Ve Sevgililer Sevgilisi,Mirac’in Sultani,“Kâbe kavseyn” sirrinda Sen’inle muhabbetteyken bile ümmetini düsünmenin serefiyle âlemlere sultan oldu.

Hepsinin yürüyüsü Sana idi Rabbim.Yollari yaratan da Sen’sin,yollara düsüren de. Aratan da Sen’sin,bulduran da. Aglatan da Sen’sin,güldüren de.

Mutlulugu gözyaslarina imbik imbik asan da Sen’sin; kahri,kahkahanin kuyusuna salan da.Atesle yakan da Sen’sin, suyla söndüren de…Her sey Sen’de baslar,

Sen’inle yol alir, Sen’de biter.Sen’den ayrilan yine Sana gelir.Varilan yerin tatliligi, lezzeti,yolculugu zahmetleri,sikintilari ile ölçülür.Dünya yurdunun

sikintilarini,ötelerde lezzete dönüstür Allah’im.Anlayisimizi,buldurmayla taçlandir.Hasretimizi vuslata kalbeyle.Acilarimizi,kevserinde gül eyle.

Ezanlarimizi Sana çagri yap.Secdemizi,kullugumuzun kimligi olarak kabul buyur.Dünyada artik her birimizin bir kimlik numarasi var; müminlerin kimlik

numaralari secdeleridir, Allah’im; secdelerimizi,cennet yurdunun tapusu eyle.Agrisindan,sizisindan, amansiz hastaligindan ötürü gece boyu uykusuz kalan

hastalar,umutlarini Sana salmislar. Insanlari belalara ugratmak Sen’in rahmetindendir.Cünkü Sen’in kahrinda gizli bir lütûf vardir.Hastalarin “ah”ini,

lütfûnla rahmete dönüstür Allah’im.Nohut,çigken tencerenin dibinde durur; pistikçe yükselir suyun üzerine.Sen,bizi pisir ve yükselt Allah’im.Ey Allah’im,

zahmetler bize misafir olduklari zaman,Sen rahmetle misafirlerimizi agirla.Ümitsizliklerimizi ümide dönüstür.Ey Rabbim! Dünyada bizlere nimetler verdin.

Simdi Sen gel de bize, bütün nimetler Sen’den kiskansin.Bizler,dünyanin içindekilerle terbiye olduk.Simdi bizlere öyle bir Mirac ver ki,“insan lokmasi”

olalim ve canlara can sunalim.Bizi bize birakma Allah’im.Nefs kuyularimiza ipini sarkit da ebediyyen kurtulanlardan olalim.Ruh sultanligini bize nasip et

Allah’im.Bizleri,her seyi kinayanlardan degil,her seyden ibret alanlardan eyle.Allah’im,bizi yalnizca Sana kul eyle…